De waterstofreductie van wolfraamtrioxide en ammoniumparawolframaat werd bestudeerd met behulp van een thermobalans van het hogedruktype in het bereik van 1 tot 20 atm en r?ntgenanalyse. Ten gevolge van de vorming van tussenoxiden was het kenmerk van de reductiekromme gecompliceerd. Daarom was de analyse van de reductiecurve met behulp van een topochemisch reactiemodel moeilijk. De initiatie temperatuur voor de reductie van WO ₃ was ongeveer 400 ° C. Het effect van onder druk staande waterstof werd voornamelijk waargenomen in de reductie van WO ₃ tot WO2 bij lagere temperaturen zoals 500 en 600 ° C. Bij een hoge temperatuur, 700 ° C, werd ook de reductiesnelheid van W02 tot W verhoogd en de volledige reductietijd werd verkort tot de helft van de tijd die werd verkregen in de atmosferische druk. Parawungstaat begon te ontleden bij ongeveer 50 ° C en veranderd in WO ₃ bij ongeveer 400 ° C. Sindsdien is de reductie van WO ₃ naar W opgetreden. De reductie onder hoge druk heeft een verdienste om het sublimatieverlies bij ongeveer 800 ° C te verlagen. Verder werd de verandering van de deeltjesvorm in het reductieproces waargenomen door scanning elektronenmicrografie, en de experimentele resultaten werden besproken op basis van een evenwichtsdiagram.